Londen is een bruisende stad waar ‘beleving’ het codewoord is. Als we teruggaan naar de geschiedenis van Londen, vinden we beleving terug in de literatuur. Sherlock Holmes kreeg er gestalte en ook Robinson Crusoe kwam er figuurlijk tot leven. Nu vinden we beleving terug in de winkelstraten van Londen, in de historische gebouwen, in het koningshuis,…
Londen gaat mee met zijn tijd en zorgt voor een beleving die past bij zijn inwoners. Deze inwoners zijn meer en meer gericht op het ecologische. Londen mag dan wel een economische hoofdstad zijn, het is ook een ‘groene stad’. Het is een stad waar de natuur niet moet wijken. In Londen wordt er niet alleen rekening gehouden met de uitstoot van auto’s, er wordt ook rekening gehouden met voedselverspilling. We konden dit aan den lijven ondervinden tijdens ons verblijf in het Renaissance Heathrow hotel. Hier kan je ’s avonds genieten van een heerlijk buffet. Je zou denken, zo een buffet daar blijft veel van over, maar nee. Door het buffet slechts met kleine hoeveelheden aan te vullen indien nodig, was er (bijna) geen sprake van voedseloverschot of -verspilling. Je kan deze manier van werken als een kleine daad zien tegen de voedselverspilling, maar het is wel een daad dat als een voorbeeld genomen mag worden.
Zelf verschoot ik er van dat een stad als Londen rekening houdt met uitstoot of voedselverspilling. Ik vind dan ook dat Londen gezien mag worden als een voorbeeld voor ons. Als zelfs al een grootstad nadenkt over een betere wereld, dan kunnen wij als individu dat toch ook?
Leave a Reply